Son Kuşlar
Gayet güzel, yer yer hüzünlü, düşündüren, eski İstanbul’u özellikle adaları insana merak ettiren, deniz kültürünü ve balıkçıları anlatan, farklı kültürde insanların birlikte yaşadığı hikâyelerin bulunduğu bir kitaptı. Ben özellikle adalarda geçmesi sebebi ile bu hikâyeleri daha çok beğendim. Türk edebiyatında da denizin ön planda olabildiğini gördüm. En çok etki bırakan hikâyeler; “Barba Antimos” ve “Kırlangıç Yuvasındaki Kadın” oldu. Tüm liste ise;
Son Kuşlar
Bulamayan
Yaşayacak
Kendi Kendime
Radyoaktiviteli, Röportajlı Hikâye
Bir Kaya Parçası Gibi
Gün Ola Harman Ola
Ağıt
Balıkçısını Bulan Olta
Barba Antimos
Haritada Bir Nokta
Sivriada Geceleri
Sivriada Sabahı
Türk Ülkesi
Yandan Çarklı
Pay
Korentli Bir Hikâye
Kırlangıç Yuvasındaki Kadın
Dondurmacının Çırağı